Objectives:
W dobie szybko postępującej cyfryzacji, w erze rozwoju sztucznej inteligencji i cyberprzestrzeni niosących ze sobą wiele udogodnień w codziennym funkcjonowaniu jednostki, pojawia się coraz więcej zagrożeń i trudności w ochronie tego, co dla jednostki szczególnie ważne. Dobra osobiste, jako powszechnie uznane w społeczeństwie wartości niemajątkowe, związane ściśle z człowiekiem, bez wątpienia stanowią przejaw jego godności. Godność ta, nie ma wymiaru stricto prawnego ale sprowadza się do sfery uczuć i poczucia wartości każdej jednostki. Dotyczy ona różnych aspektów jej istnienia, a naruszenia tej sfery mogą pochodzić zarówno ze świata realnego, jak i wirtualnego. Stąd określanie dóbr osobistych jako cyfrowych, zdaje się być w pełni uzasadnione. Celem artykułu jest podjęcie naukowych rozważań nad „godnością cyfrową”, w kontekście dóbr osobistych jednostki oraz zapoczątkowanie dyskusji nad nowymi dobrami osobistymi związanymi ściśle ze statusem i rolą człowieka w sferze cyberprzestrzeni.

Methods:
W przeprowadzonych badaniach posłużono się metodą indukcyjną, dedukcyjną oraz dogmatyczno – prawną.

Results:
Osiągnięte rezultaty pozwalają sformułować tezę, że godności cyfrowej, jako wywodzącej się z godności jednostki, należy przyznać przymiot dobra osobistego.

Conclusions:
Jako dobro nowej kategorii, powinna być ona chroniona na równi z innymi konstytucyjnymi prawami i wolnościami, nawet jeśli nie zostanie ujęta w przepisach jako odrębne dobro osobiste.