Objectives:
Artykuł wyjaśnia, dlaczego normy prawa własności intelektualnej stanowią kompleksowy dział prawa oraz rolę, jaką pełnią w nim normy prawa publicznego.

Methods:
Rozważania mają charakter dogmatyczny.

Results:
Nie jest ich celem wyczerpujące przedstawienie problemu wskazanego w tytule, ale jego postawienie i omówienie kwestii najbardziej podstawowych.

Conclusions:
Na tej podstawie Autor dochodzi do następujących wniosków: po pierwsze, nietrafne są ujęcia przedmiotowo rozumianego prawa własności intelektualnej jako działu prawa cywilnego, nawet jeżeli cywilnoprawne sposoby ochrony dóbr niematerialnych stanowią jego „substancję” i differentia specifica; po drugie, normy publicznoprawne są wprawdzie w tej dziedzinie funkcjonalnie podporządkowane cywilnoprawnym prawom własności intelektualnej (w sensie podmiotowym), ale na zasadzie współregulacji („internormatywności”); po trzecie, racjonalny jest postulat wykładu publicznego prawa własności intelektualnej, lecz z poszanowaniem jedności prawa własności intelektualnej, jako kompleksowego działu w systemie prawa; po czwarte, w ramach takiego wykładu jego bieg winien wyznaczać kierunek: od prawa prywatnego do prawa publicznego; po piąte, najbardziej aktualnym zadaniem ewentualnego wykładu publicznego prawa własności intelektualnej jest wypracowanie pojęcia „publicznej własności intelektualnej”.