Objectives:
Niniejszy artykuł przedstawia wszechstronną analizę raportu Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji (ENISA) pt. „Threat Landscape: Finance Sector” (styczeń 2023 r. – czerwiec 2024 r.). W Raporcie tym zostało przeanalizowanych 488 incydentów powiązanych z tematem rozumianego sensu largo cyberbezpieczeństwa. Omawiane w Raporcie incydenty miały wyraźny wpływ na instytucje finansowe w Europie.

Methods:
Zidentyfikowano bowiem główne zagrożenia, w tym rozproszone ataki takie jak a) „odmowa usługi”, b) naruszenia bezpieczeństwa danych, c) ataki oparte o socjotechnikę, d) oprogramowanie ransomware oraz e) ataki na tzw. łańcuchy dostaw. Artykuł analizuje oddziaływanie na europejskie instytucje kredytowe ok. 46% wszystkich cyberincydentów i ocenia ich wpływ. Dokonując analizy porównawczej oceniam możliwość i wpływ zastosowania ustaleń ENISA do polskiego sektora finansowego, biorąc pod uwagę wyjątkowe słabości geopolityczne Polski, pojawiające się cyberzagrożenia zewnętrzne i wewnętrzne oraz ramy zgodności z przepisami DORA i NIS2.

Results:
Badania ENISA dowiodły, iż decydujące znaczenie dla oceny miały zakłócenia operacyjne i ujawnienia danych z uwagi na daleko idące konsekwencje oraz zagrożenia. Badania wskazują, że statystyka cyberzagrożeń sektora finansowego będzie jeszcze rosła na niekorzyść systemu.

Conclusions:
Obecnie wzmożone cyberataki na polską infrastrukturę krytyczną m.in. z uwagi na kwestie geopolityczne explicite pokazują i uzasadniają wymóg pilnego zwiększenia cyberodporności. Wzrost bezpieczeństwa można i powinno się osiągać poprzez wprowadzanie zaawansowanych technik i strategii wykrywania zagrożeń, edukację w szczególności szkolenia kadry zarządczej oraz pracowników w dziedzinie zarządzania cyberryzykiem. Wyraźnie eksponuje się przy tym potrzeba synergii i precyzyjnej koordynacji między działaniami instytucji finansowych a krajowymi organami zajmującymi się cyberbezpieczeństwem.