Objectives:
W celu zwiększenie poziomu odporności i bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych w UE przyjęto przez Parlament Europejski i Radę 14 grudnia 2022 r. dyrektywę UE 2022/2555, znaną jako dyrektywa NIS 2. Wdrożenie dyrektywy zmusiło państwa członkowskie do dostosowania krajowych ram prawnych do nowych standardów zarządzania cyberbezpieczeństwem. W Niemczech proces ten doprowadził do opracowania projektu ustawy IT-Sicherheitsgesetz 3.0 oraz nowelizacji ustawy o Federalnym Urzędzie ds. Bezpieczeństwa Informacji (BSI). Celem artykułu jest analiza prawnych i administracyjnych form działania systemu federalnych organów powołanych do realizacji zadań w zakresie cyberbezpieczeństwa.

Methods:
Metody zastosowane to przede wszytskim metoda dogmatyczno-prawna.

Results:
Polityka federalnego rządu niemieckiego w zakresie cyberbezpieczeństwa jest spójna z polityką cyberbezpieczeństwa Unii Europejskiej. Niemcy już od pierwszej ustawy w zakresie cyberbezpieczeństwa w 2009 r. i strategii cyberbezpieczeństwa w 2011 r. konsekwentnie wskazują organy właściwe w zakresie cyberbezpieczeństwa.

Conclusions:
Ustawa o bezpieczeństwie sieci teleinformatycznych IT - 2.0 i następne akty prawne wynikające z implementacji dytektywy NIS z 2016 r., a następnie NIS-2 i zmiany w projektowanych ustawach IT-30 i ustawie o BSI szczególne wzmocniły kompetencje BSI jako organ właściwy w zakresie cyberbezpieczeństwa